5de Zondag van Pasen

Goeienavond/morgen lieve mensen,
Vandaag wordt ons in het Evangelie het fundament van wat Christen-zijn is, verteld. "Heb elkander lief zoals Ik u heb liefgehad." Ik zou graag 3 dingen aanhalen over de Liefde.
Ten eerste: "Zoals Ik u heb lief gehad." Hoe heeft Jezus ons lief gehad? Hij bemint ons niet omwille van wat wij kunnen. Hij ziet ons graag, helemaal zoals wij zijn. Ook in onze kleinheid.
Hij heeft die Liefde geen seconde opgegeven. Hij ging er zelfs voor aan het kruis. Bij Hem was geen plaats voor wrok. Hij sprak woorden als "Vader, vergeef het hen, want ze weten niet wat ze doen."
Het is een al-omvattende Liefde.
Jezus was zò doordrongen van Gods Liefde dat Hij zelf één en al Liefde was.
Dan ten tweede: "Zoals Ik u heb liefgehad, hebt zo elkander lief." Zoals Jezus zich helemaal aan ons heeft gegeven, tot het lijden op het kruis naar de verrijzenis. Zo vraagt Jezus dat wij ook elkaar liefhebben. Het lijkt wel een absurde vraag!
Ik geloof dat onze eerste stap om tot liefhebben te komen, het ontvangen is. Ik ben kind van God en weet mij bemind. Ik zeg JA aan Zijn Liefde. Als ik JA zeg aan Hem en Hem ook in de duistere kanten van mezelf toelaat. Als ik mij overgeef aan Hem en durf geloven dat Hij mij geeft wat ik nodig heb.
Dàn is Liefde ècht mogelijk!
Liefde stroomt: Als ik Gods Liefde ontvang, kan ik niet anders dan beminnen zoals Hem. Liefhebben is niet knokken, Liefhebben is zelf JA zeggen aan de Liefde, mij overgeven aan de Liefde.
Ik vergeet nooit het moment in mijn leven dat ik als Godservaring heb ervaren. Ik voelde Gods handen die mijn gezicht omringden en hoorde Zijn woorden die steeds opnieuw herhaald werden: "Heb vertrouwen en Gij zult zien."
Toen heb ik ervaren dat overgave de weg van de Liefde is.
Durf ik mij overgeven aan de God die Liefde is? Durf ik geloven dat, als ik JA zeg, ik instrument van Jezus kan zijn? Jezus daagt ons uit om in de Liefde te worden zoals Hij!
Stel je es voor: JA zeggen en dan beminnen met een grenzeloze, Goddelijke Liefde! Misschien is dat wel Christen zijn: ons bemind weten als kind van God en de Liefde laten stromen. 
Wat ik als derde nog graag over de Liefde wil zeggen, is dat Liefde niet gaat om verplichtingen of om sterk zijn of om perfect zijn...
Integendeel zelfs: het is maar wanneer we onze eigen kwetsbaarheid, onze eigen ambetante kanten durven erkennen voor God en voor onszelf, dat we kunnen leren om mild te zijn. Dan pas komt er plaats voor de Liefde.
Het vraagt vaak een afdalen in de duisternis, een leegte, een zware periode in ons leven. Het is vaak op zulke momenten dat ons wordt gevraagd om JA te zeggen aan Gods Liefde en ondanks en dankzij alles toch op Hem te vertrouwen. Dan JA zeggen, is opstaan en verrijzen, mild worden en liefhebben.
In kwetsbaarheid ligt de kracht van de Liefde. Zonder het kruis is er geen verrijzenis.
Ik wens jullie van harte de weg van de overgave, de weg van de Liefde als kind van God toe.

Dorien Vanbel