DRIEKONINGEN - 8 januari 2012

In het evangelie van vandaag dat er één is vol symboliek, vertelt over wijzen uit het Oosten, die voorzien zijn van drie Koninklijke gaven: goud, wierook en mirre .Er wordt niet over koningen, niet over aantal niet over leeftijd iets medegedeeld. De christelijke verbeelding heeft dit verhaal achteraf uitgebreid tot wat we vandaag als het verhaal van de drie koningen benoemen.
De drie koningen worden afhankelijk van plaats en tijd voorgesteld in drie verschillende levensfasen, soms in drie verschillende huidskleuren. Drie een symbolisch getal – voor de 3 fasen in ons leven- jeugd, volwassenheid en ouderdom, tevens verwijzend naar de drie toenmalige continenten (Azië, Europa en Afrika).  Op deze manier is deze openbaringsboodschap er één  die voor ons allen bestemd is: voor alle volkeren, alle leeftijden, alle culturen. Dan zijn er de drie wijze geschenken: goud –symbool van de rijkdom en schatten in en rondom ons, mirre – een geurende olie gebruikt bij het balsemen, staat symbool voor het zalven van de pijn (lichamelijk en geestelijk) – tenslotte is er de wierook, dat een teken van eerbied is en als verbindingsteken tussen hemel en aarde, symbool voor ons gebed staat. Door deze geschenken wordt het kind geëerd als God (wierook), als koning (goud) en als mens (mirre).
Daarnaast is er het schrille contrast tussen de wijzen en de schriftgeleerden. De schriftgeleerden hebben de kennis, kennen de Schrift maar kunnen toch de tekenen niet interpreteren. Zij die de profetische teksten zo goed kenden, zijn niet naar Bethlehem gesneld, vreemdelingen waren het. De wijzen echter staan in het leven, zoeken naar de zin van het leven. Ze leven uit verwondering en gaan op zoek naar de bronnen van echt leven. En het verhaal van vandaag besluit … ze volgden een andere weg… Heeft dit bezoek aan de kribbe, waar Jezus door zijn nederigheid zo kort bij de mensen staat , hun leven zo veranderd dat ze nadien hun levenswijze fors hebben aangepast?
Laten we vooral onthouden dat het kennen van het Woord goed is, maar dat het Woord slechts tot leven komt als we doen zoals de wijzen. In stilte de vragen van ons hart de ruimte geven en verwonderd zijn om de tekenen om ons heen. Steeds weer op weg gaan, en oog hebben voor het kind, de nederige God en aldus dienstbaarheid aan de ander blijven centraal stellen –dit is de uitdaging maar tevens de opdracht uit ons geloof. Laat ons dus  mirre zijn voor elkaar, en elkaars pijn verzachten, het lijden mee  dragen en mekaar bij ziekte opvangen. Dat we wierook zijn voor elkaar, dat we onze vreugde delen, in onze naaste Gods aangezicht mogen herkennen. Dat we ten slotte goud voor elkaar zijn, en hierbij vooral oog hebben voor de talenten van mekaar. Zo zullen we blijven ervaren dat God ook vandaag volop in onze wereld aanwezig en werkzaam is.

Rik Wyffels