De periode van de advent is een christelijk gebeuren van stil worden en verwachten, van voorbereiden en leven naar het kerstfeest toe. Kerstmis is voor ons christenen een herdenkings- en herinneringsmoment van de geboorte van Jezus. We kijken uit naar het moment dat Jezus – ‘Emmanuel’ of ‘God-met-ons’ – ook in ons eigen leven geboren mag worden. De langverwachte Messias komt als een schamel kind ter wereld, een teken van tegenspraak. In deze periode worden wij uitgenodigd een grondhouding van verwachting en openheid aan te nemen. Wij maken ons hart klaar om Hem te ontvangen en opnieuw binnen te laten.

De adventskrans is een christelijke, symbolische, beeldende uitdrukking van verwachting en hoop. Het woord advent, komt van het Latijnse ‘adventus’ wat ‘de komende’ betekent, ‘God komt naar ons toe’.
In de geboorte van Jezus herkennen we de menswording van God in de wereld. Hij is voor ons een ‘lichtend’ voorbeeld om naar te leven. Jezus’ daden zijn een ‘licht’ in de ‘duisternis’ van ons bestaan. In hem herkenden we Gods ‘licht’ voor alle mensen.
Eveneens is de Advent de periode van verwachting van Jezus’ wederkomst op aarde. De lezingen uit de bijbel in de periode van de advent verwijzen naar duisternis en licht in het leven. ‘De nacht loopt ten einde, de dag breekt aan’ (Rom 13,12) en ‘Het volk dat rond dwaalt in het donker ziet een helder licht. Wachtend tot God “alles in allen” zal zijn.